Eibarko euskara hiztegia
zentzun
1.
[zentzu]
.
iz.
(TE).
Sentido (común),
juicio,
cordura,
sensatez,
prudencia.
Zentzunik ez dabela dirudi gazte horrek, eitten dittuan zorakerixekin. / Parece que ese joven no tiene sentido común, con las locuras que hace. /
Mozkorrak zentzuna guztiz galtzeka eukan. (Zirik 17).
/
Zentzuna galdurik zorakerixa honetan. (Ibilt 463).
2.
[zentzu]
.
iz.
(TE).
Sentidos.
Gizonan zentzunak dira bost: ikusmena, entzunmena, usaimena, gozamena eta ikutmena. / Los sentidos del hombre son cinco: vista, oído, olfato, gusto y tacto.
3.
iz.
(OEH).
Sentido,
objeto.
Bizixa baida hizkuntza guztien muiña ta izate guztia. HIzkuntziak, hizkuntza bezela ez dau beste zentzunik, bizixa baiño. (Zirik 7).
zentzunik bako.
izlag.
(TE).
Insensato,-a,
falto,-a de juicio.
Zentzunik bakua zan aldetik, zorakerixia baiño ez eban erabilli. / Como era un insensato, no hizo más que locuras.
Ik.
zentzunbako,
garunik bako.