soiñu | Eibarko euskara

soiñu

1. [soinu] . iz. (TE). Música, melodía. Andramarixetan, soiñua ez da falta izaten. / No suelen faltar músicas cuando la Virgen de Agosto. / Zeruan bezelako soiñu ederrak entzun genduzen. / Oímos melodías como las del cielo. / Euskal soiñua, zortzikua.

2. [soinu] . iz. (NA). Acordeón. Ikesi eban entzunda bakarrik soiñu joten, fillarmonikia joten. Ik. filarmonika.

soiñu haundi. (soiño haundi). iz. (ETNO). Acordeón.

soiñu jotzaille. [soinu(-)jotzaile] . iz.

2. [soinu(-)jotzaile] (soiñu-jotaille, soiño-jotaille). iz. (ETNO). Acordeonista. Ik. soiñujole.

soiñu jotzaille. [soinu(-)jotzaile] (soiñu-jotaille, soiño-jotaille). iz. (ETNO). Acordeonista. Ik. soiñujole.

soiñu txiki. (soiño txiki). iz. (ETNO). Acordeón pequeño.

soiñu-dantza. (soiño-dantza). iz. (TE). Verbena, baile, fiesta (música, baile). "Fiesta en que hay música y baile" (TE, 660). Eltzartzara Indianua etorri dala-ta, Azitaiñen soiñu-dantzia dago. / Erako dago gaur gure gizona soiño-dantzarako. / Nuestro hombre hoy está de vena para música y baile.

soiñua jo. du ad. (TE). Tocar el acordeón. Gau guztian soiñua joten dago, bestiak dantzan ein deixen. / Toda la noche está tocando música para que bailen otros.

soiñuan. [soinuan] . adlag. (OEH). Al son de. Ezin geldirik egon "Irikuaren" soiñuan. (In Zirik 95).