Eibarko euskara hiztegia
1. makal
1.
izond.
(
TE).
Débil,
flojo,-a,
delicado,-a,
enfermizo,-a.
Ahula, debilla, indar gitxikua.
Ha umia beti izan zan makala. / Siempre fue débil aquel niño. /
Emaztia, andrakumia zanetik, makalegixa izango zala zeregiñ hartarako. (Ibilt 470).
Ik.
kili-mala,
makalki,
mirrin,
argal,
ahul.
2.
izond.
(
TE).
Cobarde,
temeroso,-a.
Bildurtixa, txepela.
Dan gizatuakin, hutsak bildurtzen daben makala dozu. / Con lo hombrachón que es, es un miedoso que una nada le asusta.
Ik.
odolik bako,
bildurti.
3.
adlag.
(
TE).
Escasamente,
débilmente,
pachucho,-a.
Atzoko aldian, makal dihardu gaur eurixak. / Hoy llueve débil en comparación de ayer.
4.
izond.
(
OEH).
Tremendo,-a,
con valor ponderativo.
Ez ei eukan meritu makala Batista kojuan papelaria haiñ ederto eittiak. (Zirik 103).
/
Ez eukan errazoia makala. (Zirik 68).
Ezezko testuinguruetan erabiltzen da exageratuz, zentzu ironikuan sarri: ez zara zu makala!
5.
izond.
(
OEH).
Enorme,
muy grande,
con sentido aumentativo.
Itzala, oso haundixa.
Lotsari makala eruan jonat. (Zirik 28).
makalik.
adlag.
(
OEH).
Débil,
abatido,-a.
Zaldunari besotik oraturik, makalikan Señora koittaua ukat eiñda balitz bezela. (Ibilt 475).
makalik ibili.
(makalik ibilli).
esap.
(
TE).
Andar débil,
andar abatido,-a,
estar enfermo,-a.
Juan daneko sei hillabetian makalik dabill. / Hace seis meses que anda enfermo.
2. makal
2.
iz.
(
ETNO).
Álamo negro.
(Populus nigra).
Ik.
txopo.
Toponimixan dokumentauta dagoz Makalarro, Makalarrokua, eta Makalarrobarrena leku eta basarri izenak.