Eibarko euskara hiztegia
lako
(lango).
izlag.
(TE).
Como,
semejante a.
Aittatzen danan bardiña edo antzekua, modu berekua.
Hau lako zazpikirik ez dot ikusi bizixan. / No he visto en la vida otro sietemesino como éste. /
Ederra euzkixa lakua. /
Gozua eztixa lakua. /
Alemaniarra, ba ei ebillen panpana joten, Plaentxian ez euala bera lango murgilaririk esaten. (Zirik 38).
/
Bere ustez, ez ei zan bera lakorik. (Zirik 38).
/
Bere herrena, bera lako barregarrixa zan, ta ez euan ha disimulatzerik. (Zirik 103).
Ik.
lazko.
Kasu markak hartu leikie./ Postposiziñotzat be hartu leike.
ez lako.
izlag.
(TE).
Sin igual,
único,
como no lo hay.
"Horren esanguria nahikua garbi dago: iñor ez lakua, besterik ez lakua, parekorik ez, horren maillakorik ez, bera lakorik ez" (IL, 43).
Ibargaiñ, probalari ez lakua. / Ibargaiñ, sin igual en prueba de bueyes. /
Nere ustez, Migel Gallastegi pelotari iñor ez lakua genduan. /
Saralegi bai mutilla! Perurena kenduta, iñor ez lakua. /
Oso jatorra eta beste(rik) ez lakua Españietan [...] adole onian. (Ibilt 458).
Ik.
besterik ez lako.
Esamolde hau persona nausixak bakarrik darabixe gaur egunian (IL).