Eibarko euskara hiztegia

albata [albate] . iz. (TE). Compuerta.   Kanal edo ubide bat ixteko edo ura erregulatzeko atia (ETNO). "Compuerta en los aprovechamientos de aguas" (TE, 123). Guenengotik Isasira etortzen zan albatia jasotzera. / Desde Guenengua caminaba hasta Isasi para abrir la compuerta. / Maltzako indar-etxian albatia zabaldu dabe presia husteko; itxuria danez, garbitzeko asmua dake. / Zeru gaiñeko albatak. (Ibilt 367). Ik. osin, errotarri, azelin, kunbo, andapara.