Eibarko euskara hiztegia
T LETRA
tengontenian
adlag.
(
JSM).
En equilibrio,
inestable,
inseguro.
Zeozer orekan, baiña oztoztan, kilikolo samar daguanian.
Funanbulistia tengontenian zeguan alanbre gaiñian.
tenian
adlag.
(
JSM).
Erguido en tensión,
estable.
tenisak
iz.
(
NA).
Zapatillas,
playeras,
zapatillas de deporte.
1. tenplau
1.
tenplatze
.
du
ad.
(
TE).
Templar (tratamiento térmico).
Aleaziño bat tenperatura altu bateraiño berotu eta gero hoztia, materixalak gogortasuna eta erresistentzia hartu deixan (ETNO). / "Templar las piezas y lo mismo se dice de cementarlas" (TE, 673).
Akabatzailliagandik tenplera; tenplau barik ba, piezak burdiñan gelditzen dira, galtzairutu biharrian. / Del pulidor al temple, pues sin templar las piezas quedan en hierro sin venir a acero. /
Tenplatziak begi ona eskatzen dau. / El templar exije buen ojo. /
Ohitturia daguanian, erreminttak hobeto tenplatzen dittuk.
Ik.
arua emon.
2. tenplau
1.
adlag.
(
TE).
Tranquilamente,
sosegadamente,
en calma.
Betiko moduan, tenplau agertu zan mezia ixa amaittuan. / Como siempre, apareció tranquilamente cuando ya se terminaba la misa.
Ik.
patxadaz.
tenple
1.
iz.
(
TE).
Temple,
característica del tratamiento térmico.
"Tenplau ondoren galtzairuak hartzen daben gogortasun eta erresistentzia ezaugarrixa" (ETNO).
Matxin zaharran tenplia zan onena. / El mejor temple era el de Martxin el viejo. /
Erremintta horrek tenple biziegixa dauka; horretxegaittik apurtzen jatzu.
2.
iz.
(
ETNO).
Taller de tratamiento térmico.
Juan hari tenplera salto batian eta hónek erreminttok tenplau deixezela segiduan.
tensiño-bedar
(tensiñua-bajatzeko bedar).
iz.
(
ETNO).
Centaurea menor.
(
Centaurium erythraea).
tentatzaille
[tentatzaile]
.
iz. / izond.
(
TE).
Tentador,-a.
Esna dabil beti gure inguruan tentatzaillia. / Siempre anda despierto cerca de nosotros el tentador. /
Neurtu zetsan bizkarra tentatzailliari. (Ibilt 464).
tentau
tentatze
[tentatu]
.
du
ad.
(
TE).
Tentar.
Norbaitt zeozer egittera bultzatu.
Diruagaz tentau eban ia lagatzen eban bere banderia. / Le tentó con dinero a ver si abandonaba su parcialidad. /
Sukaldian hórrek usaiñok ataratzia, gosiak diranak tentatzia da. / Sacar esos olores en la cocina es tentar a los que están de hambre. /
Lagunak tentau eben esanaz: Hori bai hori gizona ta ez hi, txiki ziztriñori. (Zirik 90).
/
Eta diabruak tentauta, jarri ziran [...] jakin gurarik zer moduko barriketia erabiltzen eben. (Ibilt 461).
Ik.
zirrikatu.
tentaziño
[tentazio]
.
iz.
(
TE).
Tentación.
Juateko tentaziñua euki neban, eta zorionian ez nintzan juan. / Tuve tentación de ir y en buena hora no fui. /
[Andrakume zorua] aindu zan hau frailliagana besarkatu gurarik, baiña honek [...] orruaz: Tentaziñua! Tentaziñua! (Ibilt 464).
tente
1.
adlag.
(
TE).
De pie.
Egun guztian tente egon biharra izan dot. / Todo el día he tenido que estar de pie.
Ik.
zutik,
zutiñik,
beria-eitteko.
2.
izond.
Tieso,-a,
erguido,-a.
Ik.
zutin.
Oso arrunta da izenondo hau, sinonimua baiño normalagua.
tentel
izond.
(
JSM).
Tonto,
atontado,-a,
alelado,-a,
lelo,-a,
embobado,-a.
Tira! tira! juari etxera, tentelori, hirekin alperrik dok eta!.
teorixa
iz.
(
OEH).
Teoría,
(por ext) idea.
Bere teorixak ziran. (Zirik 125).
terraja
1.
iz.
(
ETNO).
Terraja,
hilera para el estirado manual del hilo grueso (alambre) de oro.
Urre-harixa eskuz tiratzeko damaskinadoriak erabiltzen eben galtzairu tenplauzko trefilagaillua, aukeran neurri askotako zuluak zittuana, harixa komeni zan neurrira mehetzeko.
Erliebe-damaskinaurako hari-lodixa (alanbria) komeni zan neurrira mehetzeko erabiltzen genduan terrajia. Alanbria kinke baten bittartez suberatu, alanbre puntiari konua atara, terraja-zuluan sartu, eta alikate fin batzuekin tira egiñez mehetzen genduan.
Ik.
suberatu,
trefilau,
trefiladora.
2.
iz.
(
ETNO).
Terraja de roscar.
Kanpoko harixa emoteko ebaketa erreminttia. Mota bittakuak dira: kontrara jiratuz etaratzen diranak eta zabalduz libratzen diranak.
Haundixa ez jatak kabitzen eta ekarrirak terraja txikixa honi tubuoni harixa etaratzeko.
terraja-etxe.
iz.
(
ETNO).
Volvedor,
porta-terraja.
Terrajiari bira-eraitteko erreminttia.
terrajak.
iz.
(
ETNO).
Juego de terrajas de roscar.
Terraja juegua. Galtzairu tenplauzko llanta formako gorputz batian, harixa emoteko torlojo-neurri askondako zulo hariztatuak dakazen erreminttia.
Armerixan erabiltzen da eta esan leike torlojo juego batendako terrajak dakazela gorputz batian. Torlojua da biratzen dana harixa emoteko.
Pluralian erabiltzen da: térrajak.
terral
iz.
(
ETNO).
Tiempo helado y seco,
terral.
Oso haixe eta egualdi hotz eta lihorra, izotza dakarrena.
Gabian be terrala ein dau, terrala gero...!
terrein
[terreina]
.
iz.
(
TE).
Palangana.
Jaiki zan mahaittik, kendu eban soiñekua eta esku-pañua harturik gerrixan lotu eban; ipiñi eban ura terreiñian eta bere laguneri oiñak garbitzen hasi zan (Juan, 13. 4-5). / Se levantó de la mesa, se quitó los vestidos y tomando una toalla se la ciñó; luego echó agua en la jofaina y comenzó a lavar los pies de los discípulos.
terrenaje
iz.
(
NA).
Terrenos,
propiedades.
Hombre! badakizu ze terrenaje?! hiru basarriren lurrak dakaz!.
tertzio
zenbtz.
(
JSM).
Término medio,
medida adecuada.
tertzio bat.
zenbtz.
(
TE).
Mucho en sentido irónico,
poca cosa.
Zentzu ironikuan, asko.
Goizago ibiltziakin, tertzio bat aurreratu dozu. / ¡Pues has ganado mucho con haber madrugado!
tertzioko.
(terzioko).
izlag.
(
TE).
Grande en sentido irónico.
Zentzu ironikuan, haundixa.
Terzioko gizatua dago bedori, bizarrak urten baiño lehen! / ¡Menudo hombrón está él, antes de tener barba! /
Tertzioko tramankulua gertau dozu agorrerako.
tertziuan.
[tertzioan]
.
zenbtz.
(
TE).
En su punto medio,
a su medida,
en gran medida.
Terziuan eran dogu gaur, uezaban eguna dala eta.
testigu
iz.
(
OEH).
Testigo.
Kontu haiñ miragarrixan testigu izan nahixan. (Ibilt 483).
Ik.
lekuko.
testigu-aurrian.
[testigu-aurrean]
.
esap.
(
OEH).
Ante testigos.
Neretzat lotsa larregi izango litzakianetik, testigu aurrian eiñ biharra ezkutuan eiñ biharreko jardun hori. (Ibilt 455).
tete
(pete ).
iz.
(
ETNO).
Chupete.
Pete (NA).
tete egin
dio
ad.
(
TE).
Pegar,
azotar.
Tete eizu zatar hori; ez zaittu ba maitte!. /
Ume! geldi ez bazagoz tete egingo detsut.
ti-ti-ti
1.
(txi-txi-txi).
onomat.
(
ETNO).
Hacer aldo con cuidado,
dando golpes suaves y pequeños.
Han ibiltzen zittuan grabadoriak, "ti-ti-ti", kuidau haundixakin biharrian, egun osuan geldittu barik!.
2.
(txi-txi-txi).
onomat.
(
ETNO).
Rapidez.
Batzuk dittuk kalmauaguak; guria dok nerbiosia eta "txi-txi-txi-txi": jo eta hanka eitten jok segiduan.
tik
onomat.
(
ETNO).
Pequeñez [onomatopeya].
Txikittasuna, bapatekotasuna, bizkortasuna.
Danetik hartu?! Baitta zera be!, ezkailluak bakarrik!, antxueluakin, tik! Urtetzen zeben, tik! ahua kendu, eta ala! potera!.