Eibarko euskara hiztegia
zittal
1.
[zital]
(zitxal, zittel).
izond.
(TE).
Iracundo,
irritable,
displicente,
de mal humor.
Jenixo txarrekua, erria.
Bihotz oneko gizona zan baiña zittala. / Era persona de buen corazón pero irritable. /
Hasarre aindu zan neskamiagana milla berba zittal hari esanaz. (Ibilt 474).
Ik.
hasarregin,
gaizto,
zorri,
zorripiztu.
2.
[zital]
(zitxal, zittel).
adlag.
(OEH).
Coléricamente.
Jarkera illunagaz esan zetsan zittal-zittal. (Ibilt 482).
zittal-ipurdi.
(zitxal-ipurdi).
izond.
(NA).
Amargado,-a,
displicente,
malhumorado,-a,
cascarrabias,
histérico,-a.
"Zittal-ipurdixa" esaten da baiña hamen ezingo dou esan hori!, ezta? "Ha dok zittal-ipurdixa!" esaeria da baiña ezingo dou hori esan....