Eibarko euskara hiztegia

zirritzaille [zirritzaile] . iz. / izond. (OEH). (el) que toca, que hace tocamientos. Eritxi hartan zirritzalliori, hartu eraiñ zetsan neskamian galbaia,
jantzi zetsan amantala aurrian eta buruan estalki zarrori. (Ibilt 474).