Eibarko euskara hiztegia

zaurittu zauritze [zauritu] ( zaurittutze) . du ad. (TE). Herir(se), llagar(se).   Zaurixa sortu edo sortu erain. Atzapar hau berez zaurittu jata. / Este dedo se me ha enconado de por sí. / Garbittasunik ez eukitzian ondorena hankak zaurittutzia. / Hankak zauritzia izan ez balitz, irabaziko zetsan antxitxiketa jokua. / Si no hubiera sido por lacerársele los pies, le hubiese ganado la carrera. / Hain bihotzian zauritzen nau gaiztokerixa honek, ez balitza doran dudiagaittik [...] oingo ibaixan ezkutuan ittota ziñan. (Ibilt 479).