Eibarko euskara hiztegia

zaunkaka [zaunkaka] (zaunketan). adlag. (TE). Ladrando, dando ladridos.   Zaunkak egitten. Gau ososuan zaunketan egon da txakurra. / Toda la noche ha estado ladrando el perro. / Hara nun bere txakurra zaunkada batian hasten jakon. (Zirik 117). Ik. zaunka, zaunkaz.  Zaunketan baiño arruntaguak dira zaunka edo zaunkaka.