Eibarko euskara hiztegia

urkatu urkatze ( urkatutze) . du ad. (TE). Ahorcar, colgar. Angiolillo, erbestetik agertutako anarkista bat, Santa Agedan Canovas hill ebana, Bergarako karzelan urkatu eben. / ... le ahorcaron en la cárcel de Bergara. / Hainbeste zeregin norberan kontura hartzia urkatutzia da. / Tomar sobre sí tantas obligaciones es ahorcarse. / Ondo da lan eittia, baiña ez urkatzia. / Bien está el trabajar, pero no el matarse.