Eibarko euskara hiztegia

umilki (umilka). izond. (TE). Humilde, sencillo,-a, modesto,-a. Oso umilkia jatzun ha gizona, haundiki batzuen sehaskan hazittakua izanakin. / Con haber sido criado en cuna de grandes, era aquel hombre verdaderamente humilde. Ik. umil, apal.  Ez da gaur egunian erabiltzen; umilki barik apal eta umil dira erabiltzen diranak.