Eibarko euskara hiztegia
txikin
[txikien]
(txikixen).
izond.
(
TE).
El / la menor,
el/la más pequeño,-a.
Gehixentasun markia dauka. / "Superlativo irregular de pequeño, el menor" (TE, 690).
Txikiñak be, beretako laiñ irabazten dau. / Aun el menor gana tanto como para sí.
Mugatuan: txíkiña (txíkixena).