Eibarko euskara hiztegia
txakurtu
txakurtze
( txakurtutze)
.
da
ad.
(
TE).
Insolentarse,
rebelarse.
Lotsabakotu, jenixo eta jarrera gogorra hartu. / "Volverse insolente" (TE, 684).
Asko txakurtu da, hori zan mutill ixilla. / Mucho se ha insolentado ese muchacho que era tan callado. /
BaiƱa bai bihar be oingo munduan apur bat txakurtutzia. / Pero bien hace falta insolentarse un poco en este mundo de hoy. /
Nahi da nahi ez txakurtzia, txakurra danagaz. / Obligado el insolentarse con el insolente.