Eibarko euskara hiztegia

tentau tentatze [tentatu] . du ad. (TE). Tentar.   Norbaitt zeozer egittera bultzatu. Diruagaz tentau eban ia lagatzen eban bere banderia. / Le tentó con dinero a ver si abandonaba su parcialidad. / Sukaldian hórrek usaiñok ataratzia, gosiak diranak tentatzia da. / Sacar esos olores en la cocina es tentar a los que están de hambre. / Lagunak tentau eben esanaz: Hori bai hori gizona ta ez hi, txiki ziztriñori. (Zirik 90). / Eta diabruak tentauta, jarri ziran [...] jakin gurarik zer moduko barriketia erabiltzen eben. (Ibilt 461). Ik. zirrikatu.