Logo Eibarko Udala
1. teillatu
Ibon Serrano
1. [teilatu] . iz. (TE). Tejado. Teillatu horrek aukeran aldats gitxi dauka. / Ese tejado normalmente tiene poca inclinación. / Katarra tellatutik bezela agertzen zan, oso jausixa. (Ibilt 466).
teillatu-afari. iz. (ETNO). Cena que se ofrece al acabar el tejado.   Teillatua amaitzian bihargiñak egitten daben afarixa. Auzolanian! Kobrau ezebez! Atzenian, teillatua amaitzen zanian, afari bat! Afari ona: ardaua, ta kafia, ta kopia, ta...piskat gustatzen jakona txispau, ta etxera! Teillatua emondakuan, goixian, ultze bikin erramua josi, ta harek eskatzen dau afarixa! Usadixo bat! Goixian josi ta gabian afarixa! Hor Bizkai aldian "montxorra" esaten jetsek; hor Agiña aldian be bai. Behin Ixua pasau ezkero "montxorra". Guk teillatu-afarixa; nik hamen hala ezautu juat beti. Ik. montxor, etxajan.
teillatu-gaillur. iz. (TE). Cresta del tejado, cima del tejado.   Teillatuan ur bixak bat egitten daben ertza. Teillatu-gaillurrian ipiñi dabe adarra, eta gaur afarixa dabe bihargiñak. / Ya han puesto el ramo en la cresta del tejado y hoy lo celebran con una cena los obreros. Ik. gaillur.
teillatua emon. esap. (TE). Rematar o terminar un edificio poniéndole el tejado, techar.   "Se dice de terminar la fábrica de un edificio" (TE, 672). Hiru hillabetian, teillatua emon detse etxe barrixari. / En tres meses han puesto el tejado a la nueva casa.
2. teillatu
2. teillatze . da ad. (ETNO). Curvarse, doblarse, torcerse.   Egurrak okertu eta teilla formia hartzia, umedadiagaittik. Ohola, ondo zainduta ez badaok, igartzen danian teillatu egitten dok.