tartian
[tartean]
.
adlag.
(
TE).
Entre,
incluido,-a,
implicado,-a.
Autu hartan, zu be tartian ziñan. / En aquel asunto tú también eras parte. /
Kanpoko banda hórren tartian Plaentxiakua be urtero ekartzen da. (Zirik 20).
/
Bixente asko tartian dirala. (Zirik 86).
/
Irakorlia jakiñerazten dogu, ipuiñ hónen tartian, ez Nafarruako Erregiñaren eztenkadatsuenak [...] gaurko denporak kontuan izanda. (Ibilt 453).
/
Fray Gerundio de Campazas tartian dala. (Ibilt 453).
Ik.
artian,
tarteko.
