Eibarko euskara hiztegia
tart
onomat.
(ETNO).
Rotura,
rasgadura.
Apurtu baten zaratia.
Su beruegixan ipini dozu ontzixa eta "tart!", zartau egin da.
Ik.
tarrat.
tart egin.
du
ad.
(TE).
Quebrarse,
romperse,
reventarse.
Onomatopeikua da.
Tart ein zetsen frakak atzekaldetik, pelotan ziharduala. / Jugando a la pelota se le reventaron los pantalones por la parte trasera. /
Su beruegixan ipiñi dozu ontzixa eta tart egin detsu.
Ik.
zart egin,
dart egin.