Eibarko euskara hiztegia
suberatu
1.
suberatze
.
du
ad.
(TE).
Recocer (acero).
"Berotu ondoren oso astiro hoztuz egitten dan tratamendua, materixalari galdu dittuan propiedadiak itxultzeko" (ETNO). / "Armería. Recocer el acero, quitarle el temple" (TE, 664).
Suberatzera noia gubil-zabal hau, tiratu biharra dauka-eta. / Voy a recocer este cincel, porque está necesitado de ser estirado. /
Hau galtzairuau, biharra egingo badau, gogorregixa dagok eta eruaik Txomonera laban suberatu deixen. /
Erremintta honek suberatuta dauaz.
2.
suberatze
.
du
ad.
(ETNO).
Recocer oro en el trefilado.
Urredunak trefilauan egitten zeban eragiketia, urria berotuz, urre-harixa egitteko bihar eban biguntasuna emoteko. Grabauko berbia da.
Trefilauan, urria pasadatik pasadara suberatu egitten zan alkoholdun lanparilla batekin, urre-harixa egitteko, urriak bere biguntasun puntua bihar eban-eta.
Ik.
trefilau,
trefiladora.
suberatua hartu.
esap.
(EEE).
Sonrojarse,
ruborizarse,
avergonzarse.
Guzurra atara detsanian, suberatu ederra hartu dau.