situaziño
[situazio]
.
iz.
(
OEH).
Estado,
situación.
Sartu zan tabernan bezero onenetariko bat sekulako mozkorrakin da koñak kopa bat eskatu eban. Tabernarixak, dudarik barik haren situaziñua aprobetxatziarren, kopa erdi bakarrik atara zetsan. (Zirik 17).
