Eibarko euskara hiztegia

seiñale [seinale] (siñale, señale). iz. (TE). Señal, signo, muestra, marca, garantia. Bekokixan daroia siñalia ez dabena iñoiz eiñ ezer Jaungoikuan guriagaittik. / Lleva en la frente la señal de no haber hecho jamás nada por el amor de Dios. / Eta siñaletzat zutik jarri doten harri hau izango da Jaungoikuan Etxia; eta Zuri, emon deirazuzen gauza guztietatik, hamarretik batekua opa izango detsut (Gen. 28. 22). / (TE) / Aharrausiñ eittia, loguria edo gosian senaille.. / Ba interesatzen dan senaillia! zurekin interesau ero nerekin interesau!... Horrek badazpadakuok oingotxiak dia, oingotxiak!. / Baiña zer siñale tratu honen egigarri bixon artian? (Ibilt 460). Ik. seña.