Eibarko euskara hiztegia
sasoi
1.
iz.
(
TE).
Sazón,
tiempo en que se realizan las faenas agrícolas,
momento.
"Tiempo propio para cada una de las operaciones agrícolas" (TE, 651).
Garixak eraintzeko sasoia. / Ya nos ha llegado el tiempo de sembrar los trigos. /
Halakoren baten, ezkontzeko sasoia heldu jako gure mutilzaharrari.
/ Por fin le ha llegada la hora de casarse a nuestro solterón.
2.
iz.
(
OEH).
Época.
Sasoitik sasoira maillaka-maillaka [...] [euskeriaren] aberastasuna
eskaztuz doiala. (Zirik 30).
Ik.
epoka.
3.
iz.
(
TE).
Edad,
cada una de las etapas de la vida,
juventud.
"Las distintas edades del hombre. Por antonomasia: la juventud" (TE, 651).
Ze sasoittakua gaur hill dana?
Ik.
adin,
edade.
4.
iz.
(
OEH).
Vigor,
fuerzas,
juventud.
Hogei urte! halako sasoirik!
/ ¡Veinte años! ¡No hay edad como ésta! /
[Etxekoandra zarauztarrak] --Zuk dezun sasoiakin ere eskian zabiltza? --Ez dagona balego ez nintzake ibiliko --erantzun zetsan eibartarrak. (Zirik 48).
gauzak bere sasoian.
esap.
Las cosas a su tiempo.
Bai gazte, ezkondu! Gauzak bere sasoian!
/ ¡Sí, joven, cásate! ¡Las cosas en su tiempo!
sasoiz.
adlag.
(
TE).
A tiempo,
puntual,
oportunamente.
Orduan, bihar dan sasoian.
Garaiz heldu da bazkaittarako, eta sasoiz itxuli da lanera. /
Pau, Bearngo urian zan botikarixo bat, Etienne jauna deitzen zana, zeiñek sasoiz hartu eban emaztetzat emakume eder bat. (Ibilt 472).
Ik.
garaiz.
Eibarren arrunta da, garaiz baiño gehixago erabiltzen da sasoiz.