pregoijotzaille

1. [pregoi-jotzaile] . iz. (TE). Pregonero,-a. Tanboliñakin tanbor eitten dabena izaten da pregoi-jotzaillia. / Quien en la banda de tamborileros hace de tambor suele ser el pregonero. / Pregoi-jotzaillia dator hiru arrarakin. / Viene el pregonero con tres redobles.

2. [pregoi-jotzaile] . izond. (TE). Cotilla, chismoso,-a, indiscreto,-a. Ez eixozu ezer esan horri; pregoi-jotzaille bat da txotxolo hori. / No le digas nada a ese necio, que es un pregonero.