Eibarko euskara hiztegia
poztu
pozte
( poztutze)
.
du
ad.
(
TE).
Alegrar(se).
Asko poztutzen naiz zu haiƱ ondo ikustiakin. / Me alegro mucho de verte tan bueno. /
Guzur polit bategaz poztu dozu dana. / Le has alegrado con una mentira piadosa. /
Nahiz da guzur batekin, poztutzia bihar eban. / Necesitaba que le alegraran aunque fuese con una mentira.