Eibarko euskara hiztegia
piñu
[pinu]
.
iz.
(
TE).
Pino.
(
Pinus radiata).
Piñua etorri barrixa da gure mendixetan; eroritzen diran pagu eta haritxen ordez jarrittako merkati bat. / El pino es un advenedizo de nuestros montes; un baratero que sustituye a las hayas y los robles que se abaten. /
Han be izango dituk gallegu mordoren batzuk piñu ebaten. (Zirik 23).
Edozein piñu espezie izan leike, baiña "monterrey" edo "insignis" piñua gehixenbat.
piñu baltz.
iz.
(
ETNO).
Pino monterrey.
(
Pinus radiata, Pinus insignis).
piñu gazte.
iz.
(
NA).
Pino joven.
Urteak daukazan piñua, baiña ondiok hazten daguana.
Han dana piñu gaztia dao.
piñu puntabera.
[altzifre]
.
iz.
(
ETNO).
Ciprés de lawson.
(
Chamaecyparis lawsoniana).
piñu txiki.
iz.
(
NA).
Pino pequeño,
pino recién plantado.
piñu zahar.
iz.
(
NA).
Pino maduro,
pino crecido.
Nahikua hazittako piñua, urte askokua.
Piñu zaharrak, bota leikez harek.
piñu zuri.
[alertze]
.
iz.
(
ETNO).
Alerce.
(
Larix sp.).
piñu-arbola.
iz.
(
TE).
Pino.
(
Pinus radiata).
"La especie arbórea pino" (TE, 628).
Piñu-arbollia etortzen da zortzi edo hamar bidar azkarrago pagua baiño. / El pino es un árbol que prospera ocho o diez veces más rápido que la haya.
Ik.
piñu.
piñu-egur.
iz.
(
TE).
Madera de pino.
Piñu-egurra gaur etxegintzarako, gaztaiñia eta haritza baiño merkiago dalako. / Hoy se emplea la madera de pino para la construcción, porque es más barata que la del castaño o el roble.
Ik.
piñu-ohol.
piñu-koko.
iz.
(
ETNO).
Procesionaria.
(
Thaumetopoea pityocampa).
piñu-orri.
iz.
(
ETNO).
Acícula,
hoja de pino.
Bidian piñu-orrixa dago eta kontuz kotxiakin.
piñu-perretxiko.
(piñariko perretxiko, piñari-perretxiko).
iz.
(
TE).
Níscalo,
robellón.
(
Lactarius deliciosus).
Piñariko perretxikuak, lehenago ez ziran jaten. /
Ondo ipinittako izena "piñu-perretxikuak", piñurik ez dagon tokixan ez dogulako sekula piñu-perretxikorik topauko. Beti piñuen magalian.
Ik.
robelloi,
esne-perretxiko.
piñu-zuritzeko.
iz.
(
ETNO).
Cuchilla para pelar los troncos.
Piñuen tronguari azala kentzeko kutxillia.