Eibarko euskara hiztegia
2. peto
1.
izond.
(TE).
Igual,
idéntico,-a,
semejante,
calcado,-a.
Bardiñ-bardiña. / "Se emplea para denotar el grado máximo de semejanza o identidad" (TE, 625).
Bere aitta peto-petua dozu seme hori. / Enteramente el padre es ese hijo.
Indarra emoteko: peto-petua.
1.
iz.
(OEH).
Peto,
armadura del pecho.
[Zaldunak] gertau zittuan bris-bris zaldixa eta onen apaiñ guztiak, eta hala be, bere galtzairuzko petua. (Ibilt 459).
2.
izond.
(UD).
Auténtico,-a,
castizo,-a,
genuino,-a.
Benetakua, tipikua.
Hi be ofizinista peto-petua izango haiz baiña neurtzaille txarra.
/
Gatxizenez "Biriarrua" zan bat, mutilzahar peto-petua zana. Haren bildur guztiak, ezkontzeko arrisguanak ziran. (Zirik 125).