Eibarko euskara hiztegia

pekatu [bekatu] . iz. (TE). Pecado. Jaungoikuan legia haustia, hor pekatua. / Quebrantar la ley de Dios, he ahí el pecado.

pekatu egin. [bekatu egin] (pekatua eiñ). du ad. (TE). Pecar. Pekatu ein dabenari, arpegixan igarten jako. / A quien ha pecado, se le conoce en la cara. Pekatu egin estandarretik hurrago dago baiña pekatua egin gehixago erabiltzen da.