Eibarko euskara hiztegia
ojale
2.
[oihal]
(ojal).
iz.
(
TE).
Pañal(es).
Datorkixon umiandako ojaliak apaintzen dihardu. / Está festoneando los pañales para el niño que le ha de venir. /
Oiñ?! oin sei ume batera be hazi leikez... Lehen be hazten zian oin beste ipoin barik: gure auzuan, akordatzen naix ojalak horren bentaniorren kolorekuak ibiltzen zittuela, eta halan zialakuan! Zer?! eta sekula garbittu barik!.
Ik.
umezara.
Normalian pluralian: ojaliak, ojalak.
ojalietako ume.
iz.
(
TE).
Niño,-a en pañales.
Titiko umia, ondiok umezapixak erabiltzen dabena. / "Niño en pañales" (TE, 587).
Ojalietako umia dirudi, ez dauka ba txori batek beste buru. / Parece una criatura en pañales, pues no tiene tanto seso como un pájaro.
Ik.
dagoka,
txatxa,
mantetako ume,
hankagorri.