Eibarko euskara hiztegia
oiñaztu
[oinaztu]
.
iz.
(TE).
Rayo.
Eten bako oiñaztuegaz, zeruak sutan zidurixan. / Con relámpagos que se sucedían sin parar el cielo aparecía en llamas. /
Zergaittik ni Zeruak oiñaztu batekin ez ninduan haustu. (Ibilt 488).
Ik.
tximista,
oiñaztarri.
oiñaztua egin.
esap.
(TE).
Relampaguear.
Oiñaztua ein dabela beittandu jata. / Se me ha figurado que ha sido un relámpago.
oiñaztuak izan.
esap.
(TE).
Relampaguear.
Oiñaztuak izan ziran gau illunian, eta ondoren gortutzeko trunboiak. / Relampagueaba en la noche oscura y seguían truenos ensordecedores.