Eibarko euskara hiztegia

oiñarri [oinarri] . iz. (TE). Fundamento, cimiento, base.   "Piedra de apoyo" (TE, 599). Pedro jarri eban bere Elixian oiñarritzat. / Puso a Pedro por fundamento de su Iglesia. / [Gure frailletzako relijiñuak] iraungo dau osasun eta urte-oneko; zergaittik bere oiñarrixak ez dabelako hutsik eiñgo. (Ibilt 469).