Eibarko euskara hiztegia

oheratu oheratze (oheratutze) (ogeratu ). du ad. (TE). Acostar(se), echar(se). Ez dakit noiz izango dan haren ogeratutzia giltza aldian dabela. / No sé cuando se acostará, teniendo la llave consigo. / Ondo ez bazagoz, ogeratzia dozu onena. / Si no te sientes bien, lo mejor es acostarte. / Txanton serenua, hamaika aldiz Pernando maittekiro oheratu ebana. (Zirik 37). / Ezteguko gauan alkarregaz ogeratu balitzaz bezela. (Ibilt 489). Ik. ohian sartu.