Eibarko euskara hiztegia

nungo [nongo] . izlag. (TE). De dónde, de qué lugar.   Leku-denporazko genitibo markaduna da. -Nungua haiz hi txotxo? -Ni, Gollibarkua. / -¿De dónde eres, muchacho? -Yo, de la Puebla de Bolívar. / Ez noia agintzera hurrengokua nungo euskeran egingo dodan. (Zirik 7).  Izenlaguna dan ezkeriok, artikulua eta beste kasu marka batzuk hartu leikez, birdeklinaziñoz: nungua, nunguakin...