nora | Eibarko euskara

nora gald. (TE). A dónde, a que lugar. Adlatibozkua da. Pauso ausarkixa, itsuan, nora jakin barik aindutzia. / Paso temerario, el encaminarse a ciegas sin saber a dónde. / Maritxu nora zoaz, eder galant hori! / Zaldi gañian urrindu zala ez jakin nora. (Ibilt 460).

nora ezian. [nora ezean] . esap. (EEE). Sin rumbo, a la deriva, sin una meta concreta. Aizkorriko basuetan otsuak eta basurdak urrittu ziranian, nora ezian geldittu ziran gure ehiztarixak. / [Kazarixak] Gatzaga aldian eta Aizkorriko basuetan otsuak, basurdak eta bestelako priztixok urrittu ziranian, nora ezian geldittu ziran. (Zirik 86).

nora... hara. mend. Adonde, donde. Euzkixa nora, zapixak hara. / Nora doian jente, hara doia Bixente. (Zirik 84).

nuonora. [nora edo nora] . adlag. (TE). A alguna parte, a algún lugar. Nora edo nora, nora edo hara, nunbaittera. Nuonora urten dau iñori ezer esan barik. / Ha salido a alguna parte sin decir nada a nadie. Ik. norabaitt. Gitxi erabiltzen da.