Eibarko euskara hiztegia

neurtu neurtze ( neurtutze) . du ad. (TE). Medir.   Norbaitten edo zerbaitten luze-zabalak ziheztu. Zeiñek neurtu zeruak? Iñok bez dirudixanez. Hala ta guzti gure etxian lau kantoiak bezin ziur dagoz neurtuta Euzkixa, Iratargixa eta izar asko. / ¿Quién puede medir los cielos? Nadie, al parecer. Sin embargo, con la misma exactitud que los cuatro ángulos de nuestra casa están medidos el Sol, la Luna y muchas estrellas. / Eta zelan da Euzkixa neurtutzia? / ¿Y cómo es el medir el Sol? / Gizon txatxarronek, zeruak neurtzia ein dau, Untzagako plazia balitz letz. / Este hombre miserable, ha llegado a medir los cielos como si se tratara de la plaza de Unzaga. / Zihatz neurtu heike ardatza harixak emoten hasi baiño lehen. / Jendian aurrian dihardugunian neurtu egin bihar dira berbak, iñor mindu nahi ez bada. / Kant-engandik edo, errazoiak ondo neurtzen ikasi zittuen noizbait. (Zirik 43). / Atara eban ordiazko frailliorrek ezkutuan zeroian makilla sendua eta neurtu zetsan bizkarra tentatzailliari bere biziko onduen. (Ibilt 464).