nahiz | Eibarko euskara

nahiz junt. (TE). Aunque, ni aunque. Ez neuke eingo gauza hori, nahiz errege jaunak aindu. / No haría eso, ni aunque lo mandara el rey. / Mendi sikuren batian edo nahiz desiertuan bertan basamortuak zihar ebillen. (Zirik 18). / Emaztia bihar baiño gehixago maitte izan arren eta nahiz barruan gogor mindu honen guzurrak. (Ibilt 479).

nahiz da. [nahiz eta] (nahi tta). junt. (TE). Aunque, si bien. Nahiz da harrixa, ez dot galduko nik gaurko erromerixia. / Aunque caigan piedras, no pierdo yo la romería de hoy. / Nahi tta urrezkua izan, kaixolia kaixola. / Aunque sea de oro, la jaula es jaula. / Banoia, nahi tta hill! / ¡Me voy, aunque me muera! / Hor behin betiko esanda: ezetzian nago nahiz da hill! / ¡Hélo ahí dicho de una vez para siempre; estoy en mi negativa aunque me maten!

nahiz dana. [nahiz den] . esap. (TE). Sea lo que fuere. Nahiz dana: guazen gu behintzat. / Sea lo que fuere: vayamos nosotros al menos. Ik. nahi tta nahi dana, dana dala. Arruntagua Eibarren dana dala.

nahiz... edo.... junt. (OEH). Bien bien, sea sea. Larregi ekixan berak, nahiz tximiño jantzi edo odoloste jantzi [...] ezautuko ebena. (Zirik 103)

nahiz... nahiz.... junt. (OEH). Bien bien, sea sea. Nahiz estaziño batian ipiñi ta nahiz bestian ipiñi, beti prantsez joten dau. (Zirik 64). / Nahiz laguna edo nahiz ostiantzekua, harentzat bardin zan. (Zirik 33). / Nahiz ardau txarra ibilli edo nahiz ona, bere bezerueri aitzen emoten zekixana zan. (Zirik 69). Ik. nahi... nahi..., zein.