Eibarko euskara hiztegia
mozkortu
mozkortze
( mozkortutze)
.
du
ad.
(
TE).
Emborrachar(se),
embriagar(se).
Aspaldixan eran ez dotenetik, apurtxo batekin mozkortu naiz. / Como no bebo desde hace tiempo, me he embriagado con sólo un poquito. /
Ardau zuri honek, berihala mozkortzen dau. / Este vino blanco embriaga en seguida. /
Sarrittan mozkortzia, osasuna galtzeko. / El embriagarse con frecuencia, para perder la salud. /
Badira esaten dabenak noixian behin mozkortutzia ona dala. / Hay quienes dicen que es bueno emborracharse de vez en cuando. /
Andria gizonari, mozkortuta zoian bakotxian eiñahalako errosarixo baten hasten jakon. (Zirik 119).
Ik.
lafiau.