Eibarko euskara hiztegia

motxaillatu motxaillatze [motxailatu] ( motxaillatutze) . da ad. (TE). Agitanarse, volverse descarado,-a, hurtador,-a [fig].   Motxailla bihurtu; Irudizkoa: lotsabakotu. Soldautzan, guztiz motxaillatu zan lehen apala zana. / Se volvió descarado en el servicio militar, aquél que antes era dócil. / Ez jata mira eitten, jende haren artian motxaillatutzia. / No me extraña que entre aquella gente se volviera descarado. / Bihar eban gizajo harek apur bat motxaillatzia. / Ya le hacía falta a aquel pobre volverse un poco gitano.