Eibarko euskara hiztegia

minberatu minberatze ( minberatutze) . du ad. (TE). Sensibilizar(se), lastimarse, quedarse dolorido,-a, dejar dolorido,-a. Albagiña minberatu jata gaur gabian. / Esta noche se me ha dolorido un colmillo. / Hagiña zirrikatzia da minberatzia. / Hurgar un diente es ponerlo dolorido. / Larregi ibiltzetik dator oiñak minberatzia. / De andar demasiado viene el dolor de pies. / Atzo pelotan gebizela horma kontra jo eta minberatuta jakat ezkerralde guztia. / Zalduna, minberatuta merezi ez dako hitz hónekin. (Ibilt 482). / Lotsa honek minberatzen eban aizto zorrotz batek haragixan bezela. (Ibilt 486). Ik. minsor.  Gorputzeko atalekin esaten da.