Eibarko euskara hiztegia
mihastu
mihaste
[mehaztu]
(mihaztu, mihestu, miheztu).
du
ad.
(
TE).
Atenuar,
diminuir,
aclarar [las plantaciones].
Bakandu: zerratu daguana mihats jarri, mihatsago ipini. / Gitxittu.
Lagun haregaz zeroian jarixuakin, mihastu dittu bere ondasunak. / Con el derrame que le representa aquel amigo, casi ha agotado sus bienes. /
Udako sikutiagaz mihastu da itturri hau. / Con la sequía del verano ha disminuído esta fuente. /
Nahi tta nahi ez zekarren larregixak gero mihaztutzia. / A la fuerza el exceso traía luego la atenuación. /
Artuak mihezten jardun genduan atzo arratsaldian.