Eibarko euskara hiztegia

metatu metatze ( metatutze) . du ad. (TE). Amontonar, apilar, hacer el almiar.   "amontonar la cosecha" (TE, 553). Gari-azauak, bedar-sikua eta basuetako iria, etxe inguruan metatzen dittue. / Moltzuak metatutzia, gauziak hobeto iraun deixan. Ik. pillatu, hurbildu, bildu.