Eibarko euskara hiztegia
mesede
(mesere).
iz.
(
TE).
Favor,
merced.
Makiñatxo bat mesede eindako gizona bere denbora guztian. / Hombre que hizo muchos favores toda su vida. /
Mesede baten ordez. (Zirik 16 tit)
/
Baña senarra, gizon askon antzera, emaztiari gura zetsan guztiagaz, zan azkonarra [...] eta hari bihar zetsan mesedia, sarri auzuan eitten eban. (Ibilt 469).
/
Fraillia ez zan gertau hartara, bere relijiñoko legiak debekatzen zetsela-ta mesede hori egittera. (Ibilt 464).
mesede egin.
(mesere eiñ).
dio
ad.
(
TE).
Favorecer,
ayudar.
Gizon beretzakua, iñoiz iñori mesederik ein gabia. / Hombre interesado, que nunca hizo ningún favor a nadie. /
Mesede eiñen pagua, ate ostian palua.
/ El pago de los favores, palo tras la puerta.
mesedez.
adlag.
(
OEH).
Por favor.
Hemendik aurrera, mesedez, naranjen da platanuen azalak gordetzeko, falta eingo deskuela-ta. (Zirik 112).
/
Juan zan frailliagana eta mesedez eskatu zetsan bere jantzi bat. (Ibilt 464).