memelo,-a
[memelo]
.
izond.
(
EEE).
Alelado,-a,
atontado,-a,
mustio,-a,
sin vigor.
Personegaittik ganorabakua, lelua; gauzegaittik maskala.
Horrekin jai dago, bizi guztian memelua izango da. /
"Horrek jakan txaria!": "ule ederra" esan biharrian, "txaria", lehenako kostrunbria. Hori ule edarra dakanari esaten jako, ez nere moruko memeluari. /
Kafitesnia hotza ez da ederra! neri ez jata gustatzen, ha memelua!.
Gizonezkuendako memelo erabiltzen da, andrazkuendako memela.
