Eibarko euskara hiztegia
1. maspildu
1.
maspiltze
(maspildutze)
.
du
ad.
(TE).
Aplastar,
prensar,
estrujar,
magullar.
Zerbaitt beste zerbaitten kontra estutu edo sakatu, indarra eginda edo golpeka (ETNO). / "Hacer papilla (¿pisar la uva?)" (TE, 550).
Maillukiakin huts einda hatza maspildu eban. / Habiendo fallado con el martillo, se aplasto un dedo. /
Mahatsak, maspildutzia bihar izaten dau ardaua eitteko. / La uva requiere ser pisada para hacer el vino. /
Hatxak aindu zittuen mendixan behera, gurarik etsaiak maspiltzia. / Hicieron rodar peñas monte abajo queriendo aplastar al enemigo (TE). /
Ardatz-nagusixari takatekorik emon barik, bestela harixori maspilduko jakok. /
Hónek piezok estanpadoran pixkat maspildu biharra jaukagu. /
Pieza delikau askori berunakin oratu bihar izaten jakok maspildu ez deiñ. /
Harrixak hartu nindduan azpixan eta atzamarra maspildu ein jatan.
Ik.
maillatu.
2.
maspiltze
.
da
ad.
(ETNO).
Magullarse,
estrujarse,
aplastarse.
Golpe barik generua hondatzia, azpixan hartuta edo larregi estututa. Hori pasatzen jakue esate baterako fruteri, tomatieri, kalabaziari...
Gaiñian beste kaja bat ipiñi eta tomate gehixenak maspildu ein dira.