Eibarko euskara hiztegia
mari-
aurr.
(TE).
Prefijo para peyorativos femeninos,
mari-,
requete-.
"Nombre familiar femenino que se antepone a ciertos adjetivos para sustantivarlos y personificar el calificativo" (TE, 546).
Mari-sorgin, Mari-zikin, Mari-harro, Mari-guzurti, Mari-bandera.... /
Neskia da baiña nahikua mari-mutill.... /
Ume-umetatik izan da hori mari-mutilla.
Aurrizki moduan erabiltzen da.
mari-mutil.
izond.
(JME).
Marichico,
marimacho.
Mutillenak ei diran zaletasun edo joerak dittuan neskia.
Fubola, bizikletia ta holakuak gustatzen jakuen neskeri zenbaitt mozolok marimutil esaten detse.
mari-piparmin.
gatxiz.
(JME).
Mujer de mal genio.
Jenixo txarreko emakumia.
Mari Piparmiñek (izena ondo ipiñi zetsen piparmin hutsa zalako) hara nun deittu zetsan gure Pernandori juezarengana. (Zirik 49).
maribandera.
izond.
(TE).
Casquivana,
locuela.
Emakume lizun-samarra, soltia, lotsabako samarra
Itxuria guapia ero izengo zan, ero piskat maripositia ero izengo zan! -orduan be izengo zian...- maripositia izengo zan engaiñatzaillia eta....
Ik.
bandera.
Bandera eta maribandera ezagunak dira Eibarren; aurretik mari- jarri ezkero , bigunagua-edo egitten dau adjektibua.
"Loka jabiltzu aspaldion alabea
ta amaika buruko min izan bear dozu - su hija de usted anda muy suelta esta temporada y tendrá usted que sufrir no poco" (AZ).