Eibarko euskara hiztegia

makillari [makilari] (makillalari). iz. (TE). Hábil en el manejo de la makilla. Erromerixetan makillari agertzen zan. / En las romerías hacía el bravo. / Neurtu zetsan bizkarra [...], lekurik emon gabe benetako makillalarixa zeiñ zan igartzeko. (Ibilt 464).  "Erromerietan musikoek indartsuenari makila bat ematen zioten ordena ipintzeko" (EEE, 43).