maillu
[mailu]
.
iz.
(
TE).
Mazo.
Mailluka haundixa. Forjan talka egitten daben pieza astuna. Errementarixen mailluka haundixa. Baiña egurrezkua be izen leike (ETNO).
Tiriki-tiki-tauki, mailluaren hotsa, laster ezkonduko da, gure neska motza.
/
Ha bai maillu zarra! / ¡Aquél sí que era mazo grande! /
Batzuetan maillo eta beste batzuetan jungura, ein bihar izaten da munduan. / En el mundo toca hacer unas veces de martillo y otras de yunque. /
Maillua burdiñezko buru haundixa daukan maillukia dok, perratzeko, segia pikatzeko-eta erabiltzen dana. /
Jo mailluakin gogor, apurtu arte. /
Maillukiak eukitzen dau jeneralian burdiñia zerian, eta maillua izan leike, mangua, eta gero bestia zilindro bat: "mazo".
Ik.
pikamaillu,
mailluak,
gabi-maillu.
Eibarren mailluka da normalian darabigun berbia (golpiak joteko eta ultziak josteko erabiltzen dan erreminttia); maillua haundixagua izaten da, sarrittan gauzak apurtzeko erabiltzen dana: hargintzakua, arotzerixakua...
