Eibarko euskara hiztegia
    
    
    
        
    
    
    
        
            
            
                
                    
                            luzekor
                        
                    
                    
                    
 
    
    [luzakor]
    
    
(luzakor).
    
        
    
izond. 
    (
TE).
    
        
        
            
            Planta larga y rastrera.
            
            
        
        
    
    
     
    Lurrian zihar etzanda luzatzen dan landara gerri edo zurtoiƱa.
        
     
                               
    
    
        
        Arantziak lora zurixa emoten dau. Arantza zorrotzak dittu eta hesixetan jartzen da. Sasixa beste zugatz bat da, gerri luzekorra eta jarrailarixa dabena eta masustak emoten dittuana. / El espino da una flor blanca. Tiene espinas hirientes y se plantan en los setos. La zarza es otra planta, con tallo largo y rastrero, y produce las moras. 
    
        
     
    
    
     
        
            
            Ik. 
                
                arantza.