luze
1.
izond.
(
TE).
Largo,-a,
prolongado,-a.
Denboran zein espaziuan.
Ikasbidiak luziak dira eta bizixa laburra. / Las ciencias son largas, y la vida corta. /
Bidebarrieta da Eibarko kalerik luziena.
Anton.
labur.
2.
izond.
(
AS).
Alto,-a.
Haren anaia, luze-luzia, nere sasoi ingurukua.
3.
adlag.
(
TE).
Lentamente,
largo,-a.
Astiro, sosiguz. / "Tardamente (opuesto a presto)" (TE, 538).
Luze doia gaurko arrasaldia. / Va larga la tarde de hoy. /
Patxiko ezton ba bertan-behera luze-luze jausi konortik barik. (Zirik 26).
/
Hau esanaz, luze jausi zan atzeruzka. (Ibilt 487).
Ik.
sosiguz.
Anton.
aguro.
luze juan.
esap.
(
TE).
Hacerse largo (tiempo),
ir para rato.
Denbora asko iraun.
Zaiñ egonian, denboria luze juaten da. / Estando aguardando el tiempo se hace largo.
Ik.
itxaitten egon,
zain egon.
san iñazioko obria baiño luziagua.
esap.
(
TE).
"Se suele decir aludiendo a las obras de Loyola, para ponderar la duración de alguna cosa en realización" (TE, 646).
San Iñazioko obrak baiño luziagua izan da zure arriua prestatzia.