Eibarko euskara hiztegia
lotsa
(lotxa).
iz.
(TE).
Vergüenza,
bochorno,
respeto miramiento,
pudor,
decencia,
recato.
Lotsia, Kaitanok esaten eban letz, gitxien deixana da, gehixen eta haundiñak emoten dittuana bestieri. / La vergüenza, según decía Cayetano, el que la tenga menos es el que más y mayores suele dar a los demás. /
Esan najotxan ez ebala lotxarik. [Ik. "lotxa" (TE, 535)].
Artikulua hartzerakuan, "Con acento prosódico en la í" (TE, 535) esaten da: lotzía; azentuak apartatzen dau lótzia-tik (lotu-n aditz izena). Beste aldaeria (lotxa) plaentxiatarren plantak egitteko erabiltzen da: "Alteración fonética para imitar a los de Soraluce" da (TE, 535).Ikusi bigarren adibidia.
lotsa gitxiko.
[lotsa gutxiko]
.
izlag.
(TE).
De poca vergüenza.
Lotsa gitxiko laguna izan dozu ha mutilla. / Aquel muchacho, amigo de poca vergüenza te ha salido.
lotsarik bako.
izlag.
(TE).
Sinvergüenza,
desvergonzado,-a,
insolente.
Lotsarik-bakua agertu zan zuen laguna. / Vuestro amigo resultó un sinvergüenza.
Ik.
lotsagabe,
lotsabako.
lotsarik ez euki.
esap.
(TE).
No tener vergüenza.
Hori da, esate baterako, lotsarik ez euki. / Eso es, por ejemplo, no tener vergüenza.