Eibarko euskara hiztegia
kolko
[golko]
.
iz.
(
TE).
Seno,
pecho.
Ebanjelixoko pobria hil zanian, Abrahamen kolkora eruan eben aingeruak. / Cuando murió el mendigo del Evangelio, los ángeles le llevaron al seno de Abraham. /
Sagarrez beteta zeroian kolkua, iñon sastixan izanda. / Llevaba el seno lleno de manzanas, después de haber estado en manzanal ajeno.